Τι είναι;
Η Λεϊσμανίαση του σκύλου, γνωστή και ως Καλα-άζαρ είναι ένα λοιμώδες νόσημα, που οφείλεται στο πρωτόζωο leismania infantum. Η μετάδοση του νοσήματος γίνεται όταν ο σκύλος τσιμπηθεί από σκνίπα στην οποία βρίσκεται το παράσιτο το οποίο βρίσκεται μέσα στο σώμα της σκνίπας για ένα μέρος της ζωής του. Από την στιγμή που ένας σκύλος εκτεθεί στο παράσιτο χρειάζεται μια περίοδος 3 μηνών για να εμφανίσει συμπτώματα της νόσου.
Πού και πώς μεταδίδεται;
Η λεϊσμανίαση είναι νόσημα που συναντάται σε μεσογειακές χώρες (Γαλλία, Ιταλία, κλπ) στις περιαστικές περιοχές και ειδικά όπου υπάρχει έντονη βλάστηση, μιας και εκεί κάνουν τις φωλιές τους οι σκνίπες που μεταδίδουν το νόσημα. Η σκνίπα που μεταδίδει το παράσιτο βρίσκεται στο περιβάλλον από την αρχή της Άνοιξης μέχρι αργά το Φθινόπωρο. Η σκνίπα προτιμάει να πετάει και να τσιμπάει τους σκύλους το σούρουπο.
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;
- Δέρμα: φολίδες, πιτυρίδα, αλλοιώσεις
- Αρθρώσεις: αρθρίτιδα, διόγκωση
- Αγγεία: αιμορραγίες
- Απώλεια βάρους
- Λεμφαδενοπάθεια
- Σπληνομεγαλία
- Νεφροί: ανεπάρκεια, σπειραματονεφρίτιδα
- Οφθαλμοί: ιριδοκυκλίτιδα, κερατίτιδα
Είναι σοβαρό; Σε ανθρώπους μεταδίδεται;
Το νόσημα θεωρείται πολύ σοβαρό, αφενός διότι προσβάλει πολλά οργανικά συστήματα του ζώου, αφετέρου όταν δεν γίνει έγκαιρα αντιληπτό είναι θανατηφόρο.
Ο κίνδυνος μόλυνσης του ανθρώπου είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Η μόλυνση γίνεται μέσω τσιμπήματος σκνίπας και όχι από τον σκύλο (αφορά ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς).
Θεραπεύεται;
Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται από την γενική κατάσταση του ζώου. Είναι σημαντικά μεγαλύτερο το ποσοστό επιτυχίας της θεραπείας σε ένα ζώο που είναι κλινικά και εργαστηριακά καλά και απλώς βρέθηκε το νόσημα σε ένα απλό check-up, σε σύγκριση με ένα ζώο στο οποίο το νόσημα θεωρείται «προχωρημένο». Ο περιοδικός έλεγχος του σκύλου σας σήμερα, μαζί με κάποια μέτρα, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πρόληψης έναντι της νόσου.
Πρόληψη και προφύλαξη
Με τη διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων είμαστε σε θέση να ανιχνεύσουμε το πρωτόζωο έγκαιρα, πριν αυτό προλάβει να προκαλέσει σημαντικές βλάβες. Με μια αιμοληψία και χαμηλό κόστος μπορείτε να προφυλάξετε το σκύλο σας. Συστήνουμε ο έλεγχος να γίνεται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο (Νοέμβριο), ενώ αν κάποιος θέλει να είναι πιο τυπικός, συστήνουμε και αρχές άνοιξης (Μάρτιο).
Αν ο σκύλος σας δεν έχει ελεγχθεί ποτέ, ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να το κάνει άμεσα!
Πρόσθετα μέτρα
- χρήση εξωπαρασιτοκτόνων, εντομοαπωθητικών και κολάρων στο ζώο
- χρήση εντομοαπωθητικών στο χώρο
- αποφυγή βόλτας σε ύποπτα μέρη και σε ώρες υψηλού κινδύνου (λιμνάζοντα νερά, σούρουπο)
- εμβόλιο κατά της λεϊσμανίασης (μόνο σε ζώα που δεν έχουν εκτεθεί στο νόσημα)
- προληπτική χορήγηση ενός σιροπιού (Leishguard®) καθημερινά για ένα μήνα και με τακτικές επαναλήψεις με βάση συγκεκριμένο πρωτόκολλο
Πρέπει να γίνει όμως κατανοητό ότι κανένα μέτρο πρόληψης δεν διασφαλίζει 100% ότι το ζώο μας δεν θα μολυνθεί από λεϊσμανίαση. Γι’ αυτόν το λόγο ο προληπτικός έλεγχος του ζώου είναι απαραίτητος.
